True love is when you love someone until your last breath ! 🌾🌿♥️

आईची मामी काही महिन्यापासून आजारी होती.वृद्ध झाल्याने शरीराने साथ सोडायला सुरुवात केली होती.कितीतरी वेळा आजीची तब्येत गंभीर झाली होती.अनेक वेळा नातेवाईक येऊन भेटून सुद्धा गेले.कधी काय होईल ते अजिबात सांगता येतं नव्हतं.डॉक्टरांनी काही वेळा काही दिवसांची वेळ दिली होती.

पण तिने काही जीव सोडला नव्हता.

इकडे आईचे मामा हे काही दिवसापर्यंत एकदम ठीक होते.वृद्ध असून सुद्धा ते आपल्या पत्नीची व्यवस्थित काळजी घेतच होते.तिला कधी काय होईल हे सांगता येत नसल्याने ते तिच्याजवळ बसून राहायचे.काही वेळा जेव्हा भेटायला जायचो तेव्हा ते प्रेमाने भेटायचे, विचारपूस करायचे.आपल्या हाताने फळे कापून खायला द्यायचे.

मागच्या काही दिवसांत त्यांची सुद्धा थोडी तब्येत बिघडली.हॉस्पिटल दाखवलं.डॉक्टरांनी गोळ्या वगैरे दिल्या पण काही विशेष फरक पडला नाही नि इथे दोघांची विशेष काळजी घ्यायला कोणी नसल्याने  त्यांच्या एका मुलाने मागच्या आठवड्यात त्यांना अकोल्याला नेलं.'आपल्या त्या अवस्थेत असलेल्या पत्नीला सोडून ते जायला काही तयार होतं नव्हते.पण त्यांची समजूत घालून त्यांना फक्त 2-4 दिवसांसाठी नेलं.अकोला येथे येऊन त्यांचा इलाज केलं सुरुवातीला थोडंफार ठीक सुद्धा वाटलं पण अनपेक्षित काल सकाळी त्यांनी प्राण सोडला.

इकडे 2 दिवसांपूर्वी त्यांच्या पत्नीला सुद्धा डॉक्टरांनी काही तासांची मुदत सांगितली होती.मामा गेल्याची बातमी शहरात पोहोचली नातेवाईक जमायला सुरुवात झाली.अकोल्यावरून काल संध्याकाळी मामांचा मृतदेह मेहकरला घरी आणल्या गेलं.

इकडे पतीचं देह घेऊन Ambulance घरी येते नि तिकडे पत्नीचा कितीतरी दिवसांनी अडकलेला जीव सुटतो नि दोघे पती-पत्नी सोबत अनंतात विलीन होतात.

दोघांना एकमेकांच्या बाजूलाचं दफन करण्यात आलं नि अशाप्रकारे एका प्रवासाची समाप्ती झाली.🥺

नाना-नानींना भावपूर्ण श्रद्धांजली....🌾🌿🙏