Moin Humanist

Be Unique💙 प्रत्येक व्यक्तीची आपली स्वतःची एक ओळख असते.त्याने त्या ओळखीनुसार जगायला हवं.इतरांकडून काही बोध घ्यावं,नवीन काहीतरी शिकावं पण इतरांसारखंच बनायचं प्रयत्न करू नये.किंवा सरळ सरळ समोरच्या व्यक्तीच्या वागण्याची,बोलण्याची,राहण्याची नक्कल तरी अजिबात करू नये.इतरांची कॉपी करताना माणूस आपली स्वतःची ओळख हरवून देतो.दुसरं बनने मला पटतं नाही तर मला पहिला मी बनने हे कायम बेस्ट वाटते.🙃 आपली एक वेगळी ओळख निर्माण करता यायला हवी.इतरांपेक्षा हटके काहीतरी करता यायला हवा.गर्दीचा हिस्सा न बनता वेगळं काहीतरी करता यायला हवं.असं मला सुरुवातीपासून वाटतं आलं आहे.म्हणून मी माझे स्वतःचे सिध्दांत आणि रुल बनवले आहे.त्या रुलनुसारच मी चालत असतो.कोणाला ते पटो अथवा न पटो मला त्याने काहीही फरक पडत नसतो. मी माझ्या मर्जीने आजपर्यंत जगत आलोय आणि जगणार आहे. कुठलाही विचार न करता समोरचा व्यक्ती हे करतोय तर मी सुद्धा हेच करायला हवं,समोरचा असा जगतोय, वागतोय,बघतोय,वाचतोय तर मी सुद्धा असंच वागायला,जगायला,वाचायला,बघायला आणि शिकायला हवं ही धारणा मला पूर्णपणे चुकीची वाटते.या व्यक्तीला ही माणसे ओळखतात तर मला सु...

काही दिवसांपूर्वी प्रभाकर पेंढारकर सर लिखित 168 पृष्ठ संख्या असलेली ही कादंबरी वाचण्यात आली.1981 साली प्रकाशित झालेल्या या कादंबरीबद्दल अनेक वेळा अनेक जणांकडून ऐकलं होतं तर याबद्दल खूप काही वाचलं सुद्धा होतं. त्यामुळे एकदा फायनली वाचून अनुभव घ्यावा म्हटलं आणि वाचून पूर्ण केलीच.आणि आज माझा अनुभव शेअर करतोय.एकंदरीत ही कादंबरी वाचून झाल्यावर एका सुंदर प्रवासावरून आल्याचा आनंद मला मिळाला.या कादंबरीची थीम आणि कथानक भन्नाट आणि खिळवून ठेवणारं असून उत्कंठा वाढवणारं आहे.एकदा हातात घेतल्यावर वाचून पूर्ण केल्याशिवाय खाली ठेवताच येणारं नाही या धातनीतील ही कादंबरी.खूप काही शिकवणारी व आयुष्याकडे बघण्याचा एक वेगळा दृष्टिकोन देणारी ही कादंबरी आहे.अनेक बाबीवर विचार करायला भाग पाडणारी आणि सैनिक म्हणून काम करताना किती वेगवेगळी मानसिक आव्हानं पेलावी लागतात याची जाणीव करून देणारी ही एक सुंदर कादंबरी आहे. या कादंबरीची कथा,यातील पात्र आणि प्रसंगाचे केलेले वर्णन सर्वकाही फारच अप्रतिम जमून आलं आहे.कादंबरीत एक सुद्धा चित्र नसताना सर्वकाही कथानक आपल्या डोळ्यासमोर घडतोय असा भास आपल्याला होतो.वाचत असता...

तुम्ही आजचा गुगलने बनवलेला डुडल बघितला का ?🤔 "अँन फ्रॅंक" ज्यूंच्या शिरकाणात बळी गेलेली एक ज्यूधर्मीय मुलगी होती.दुसर्‍या महायुद्धाच्या काळात हिटलरच्या ज्यू द्वेषामुळे घाबरून तिच्या कुटुंबातली चार व आणखी चार माणसे मिळून ऍम्स्टरडॅम येथील एका इमारतीच्या वरच्या मजल्यावर जवळजवळ दीड दोन वर्षे लपून राहिली होती. या अवधीत त्यांना अनेक अडचणींना तोंड द्यावे लागलं होतं. तरीही आज ना उद्या आपली सुटका होईल या आशेवर ती जगत होती..ऍनला तिच्या तेराव्या वाढदिवशी तिचे वडील एक डायरी देतात. त्या दिवसापासून ती रोजनिशी लिहायला सुरवात करते, ती त्या सर्व मंडळींना पकडून छळगृहात नेईपर्यंत. तिथे अतिशय हालअपेष्टा सोसताना त्या आठांपैकी सात जणंना मृत्यू गाठतो. फक्त ऍनचे वडील ऑटो फ्रँक जगून वाचून सुटून परत येतात. त्यांना ऍनची ती डायरी सापडते.  त्या डायरीचे संकलन करून ती ते छापतात. यात व्यक्तींची नावे काल्पनिक होती. परंतु युद्धसमाप्तीला अर्धशतक लोटल्यानंतर परत संपूर्ण रोजनिशी काही काटछाट न करता छापलेली आहे. "लाईफ ऑफ अ यंग गर्ल "या नावाने तीची ही डायरी प्रसिद्ध झाली होती.या डायरीला प्रका...

दुर्गा भागवत आपल्या‘वॉल्डनकाठी विचारविहार'या पुस्तकात थोरो गुरुजींबद्दल म्हणतात....   थोरो हा मुळी तत्त्वज्ञ नव्हेच, तो आदिम सृष्टीशी तन्मय झालेला गद्यकवी आहे, आदिमतेशी त्याचे सनातन नाते आहे. आदिम अरण्ये, आदिम मानव, आदिम प्रतिमा त्याला प्रिय आहेत. आणि या साऱ्याचे प्रतिबिंब तत्त्वज्ञानाच्या ग्रंथापेक्षा विविध देशांच्या पुराणकथात मिळतात. म्हणून त्याला दैवतकथा अती प्रिय आहेत. थोरोची देवावर श्रद्धा नाही, चर्चवर नाही, समाधी अथवा देवालयांवर नाही, रूढ पुस्तकी ज्ञानावरही नाही. पण मानव आणि सृष्टी यांना मूलभूत सौंदर्यमय, पार्थिव व रहस्यमय संबंध जोडणाऱ्या पुराणकथांचे किंवा दैवतकथांचे त्यांना क्षणभरही विस्मरण होत नाही.थोरो यांनी समाजाला फटकारे मारले असले तरी त्यांनी निग्रोंच्या गुलामगिरीविरुद्ध बंडाचा झेंडा पुकारलेला आहे. सविनय कायदेभंगाचा पुरस्कार केला आहे. महात्मा गांधी यांना त्यांचे विचार प्रेरक आणि मार्गदर्शक वाटले व त्यांनी दक्षिण आफ्रिकेत त्या सत्याग्रहाच्या वेळी सविनय कायदेभंगावरच्या त्याच्या लेखाचा अनुवाद करून समाजाचे लक्ष त्याच्याकडे वेधले. कार्लाईल इमर्सन, व्हिटमन वगैरे विचारवंतांशी ...

काही दिवसांपूर्वी मुनव्वर शाह लिखित हे 1983 साली प्रकाशित झालेलं पुस्तक वाचण्यात आलं.गेली ३ दिवस मुनव्वरने या पुस्तकात मांडलेल्या विचाराबद्दल मी विचार करत होतो.कारण त्याने मांडलेले विचार कोणत्याही सद्विवेक बुद्धी असलेल्या वाचकाला नाकारता येणारे नाहीत.हे पुस्तक वाचतं असताना एक वेगळीच भावना मनात होती.आयुष्यात प्रथमच एखाद्या गुन्हेगाराचा आत्मकथन किंवा आत्मविवेचन वाचत होतो.जे वाचत असताना मी पूर्णपणे यामध्ये हरवून गेलो होतो.यातील वर्णन वाचून जणू ते माझ्यासमोर घडत असल्याचा भास अनेक वेळा मला झाला.आणि शेवटी "वाईट संगतीचा परिणाम नेहमी वाईटच होतो" यातून हा एक मोलाचा धडा मला शिकायला मिळाला.आणि हकनाक बळी घेतलेल्या त्या निष्पाप जीवांसाठी सहानुभूती पुन्हा वाढली.. 1970 च्या दशकात,1976 साली पुण्यात “जोशी-अभ्यंकर खून खटला"प्रचंड गाजला होता.या खटल्याने सगळ्यांचीच एकंदरीत झोप उडवली होती.आणि आज सुद्धा या प्रकरणाबाबत वाचत,ऐकत असताना अंगाचा थरकाप उडतो.राजेंद्र जक्कल, दिलीप सुतार, शांताराम जगताप, मुनव्वर शाह आणि सुहास चांडक यांनी हे निर्घृण 10 हत्याकांड घडवून आणले होते, यातील सुहास चांडक हा पु...

काही दिवसांपूर्वी राजेंद्र ठोंबरे लिखित एका जंगलाची कथा हे नवकोर आणि हटके कन्सेप्ट वर लिहलेलं पुस्तक वाचण्यात आलं.निसर्ग,पर्यावरण,जंगल, प्राणी,पक्षी इत्यादी गोष्टींवर लिहलेलं मला वाचायची जाम आवड आहे.या पुस्तकाच्या टायटल आणि मुखपृष्ठावरूनच हे पुस्तक वाचण्याची मला फार उत्सुकता होती.काही दिवसांपूर्वी मिळताच हे 83 पृष्ठसंख्या असलेलं पुस्तक वाचून पूर्ण केलं.आणि अपेक्षेप्रमाणेच मला हे पुस्तक आवडलं.वाचताना कोठेही थोडं सुद्धा बोअर न करता या पुस्तकाने मला शेवटपर्यंत गुंतवून ठेवलं होतं..भन्नाट विषय,हटके कन्सेप्ट आणि जबरदस्त विषय असलेलं हे एक छोटंसं आणि गोड पुस्तक फार वाचनीय आहे.वाचताना फेव्हरेट जंगल बुकची सतत आठवण येत होती.या पुस्तकातील पात्र डोळ्यासमोर फिरतात. जंगलातील शाकाहारी आणि मांसाहारी प्राण्यांचे एकमेकांविरुध्द भयंकर युद्ध झाले तर ?शाकाहारी प्राण्यांनी आपली मांसाहारी प्राण्याकडून होणाऱ्या शिकारीविरुद्ध बंड केलं तर ?पृथ्वीचं अस्तित्व आहे तेव्हापासून सुरू असलेली अन्नसाखळी व जंगलाचे कायदे कोणी बदलून पाहिले तर ?? इत्यादी काही प्रश्नांच्या उत्तराबद्दल कल्पनाच केली तर किती रंजक आणि...

लोणार सरोवराचे व्यवस्थापन व सौंदर्यीकरण यांवर कमी खर्च केला गेला असल्याने म्हणा किंवा सरोवराला योग्य प्रसिद्धी न दिल्यामुळे म्हणा जगातून भारतात येणारे जास्त प्रवासी त्या ठिकाणी जात नाहीत. ते जवळच असलेल्या अजिंठा-एलोरा लेणी पाहण्यासाठी येतात, पण त्यांना या सरोवराचे महत्त्व माहीत नसते..मी आपल्या महाराष्ट्रातीलच असे कितीतरी जणं लोक बघितले आहेत. ज्यांना याबद्दल कल्पना / माहिती नाही. लोणार सरोवर हे महाराष्ट्राच्या बुलडाणा जिल्ह्यातील खाऱ्या पाण्याचे सरोवर जगातील आश्चर्य समजले जाते. हे सरोवर नॅशनल जियोहेरिटेज मोणुमेंट्स ऑफ इंडिया आहे. हजारो वर्षांपूर्वी उल्कापाताच्या आघातामुळे या सरोवराची निर्मिती झाली असे मानण्यात येते. सरोवराचा विविध अंगांनी अभ्यास झाला आहे. पर्यटन करणाऱ्यांसाठी ते महत्त्वाचे आकर्षण समजले जाते. जगात उल्कापातामुळे निर्माण झालेली दोनच सरोवरे आहेत असे म्हणतात. त्यांपैकी दुसरे सोव्हिएत रशियात आहे. लोणार सरोवराचा परीघ १.२ किलोमीटर आहे. तो जमिनीपासून १३७ मीटर खोलपर्यंत आहे. जमिनीवरील परीघ मात्र १.८ किलोमीटरचा आहे.या सरोवराचे वय बावन्न हजार वर्षें समजले जाते. नव्या अभ...