Moin Humanist

मी जेव्हा Scam 1992 ही हर्षद मेहतावरील वेबसिरिज बघितली तेव्हा "शेअर बाजार " ही नेमकी काय भानगड आहे ?हे थोडंफार समजलं होतं.पूर्वी हर्षद मेहता आणि त्याने केलेल्या स्कॅम बद्दल वाचलेलं होतच.पण तेव्हा ह्या "शेअर बाजारबद्दल " कधी जास्त माहिती करून घेण्याचं प्रयत्न केलं नव्हतं.पण ही सिरीज बघून आपल्याला याबद्दल आयडिया असायला हवी.कुठल्याही गोष्टीचं असलेलं ज्ञान कधीही वाया जात नाही हे ठरवून याबद्दल माहिती मिळवायला सुरुवात केली.युट्यूब वरील काही व्हिडिओस बघून थोडं फार समजलं पण मला एकदम बेसिक पासून हे सर्वकाही समजून घ्यायचं असल्याने मी वेगवेगळे पर्याय शोधायला सुरुवात केली.युट्युब, Udemy वगैरे होतेच पण मला जवळचा पर्याय हवा होता.आता आपल्या सर्वांत जवळचा आणि विश्वासू पर्याय म्हणजे पुस्तकंच ते सुद्धा आपल्या माय मराठीतील.❤️ मग काय मराठीत उपलब्ध असलेल्या काही पुस्तकांचा शोध घेतला आणि त्यापैकी हे एक पुस्तक निवडलं आणि वाचून काढलं.फक्त वाचलंच नाही तर समजून-उमजून घेऊन त्यावर अभ्यास केला.या पुस्तकातून माझ्या मनात असलेले शेअर बाजारासंबंधित सर्वकाही प्रश्नांची उत्तरे मला अगदी सो...

भुरा वाचावं आणि वाचतचं जावं असं एक प्रांजळ आत्मकथन.भुराच्या संघर्षमय प्रवासातून उच्चशिक्षणाची प्रेरणा,ऊर्जा घ्यावी.भुरामध्ये जागोजागी दिलेले आयुष्यातील विविध महत्वपूर्ण तत्वज्ञान नोट करून ठेवावे.यातील तत्वज्ञान प्रत्येकाच्या आयुष्यात पावलोपावली एक मोठी भूमिका निभावणारे आहेत.(मी तर माझ्या स्टडी बंकर मध्ये लावतोय.) भुरा फक्त वाचू नये तर समजून,उमजून घ्यावे.वेळ मिळेल तसं भुरा चाळत राहावे.आपल्या आयुष्यात वेळोवेळी पडलेल्या काही प्रश्नांचे उत्तर तुम्हांला आपोआप भुरा मध्ये मिळत जातील. मुख्य भुराचा संघर्ष हा फक्त भुराचा नाही तर तो त्याच्या सारख्या ग्रामीण भागातील असंख्य विद्यार्थ्यांचा आहे.एकंदरीत आपला आहे.भुरा ते प्राध्यापक शरद बाविस्कर होण्यापर्यंतचा हा प्रवास अजिबात सोपा नव्हता.हा प्रवास तमाम संघर्षानी भरलेला आहे जो असंख्य वाचकांना लागू होतो किंवा पहिल्या पिढीतील शिकणाऱ्या विद्यार्थ्यांना प्रेरणा देतो.आजच्या काळात जेव्हा 10/12 वी मध्ये फक्त काही गुण कमी आल्या कारणाने काही विद्यार्थी निराश होऊन आत्महत्येसारखा टोकाचा पाऊल उचलतात.त्या विद्यार्थ्यांनी 10 वी मध्ये इंग्रजी विषयात नापास होऊन JNU सा...

आज जागतिक मैत्री दिवस ❤️ एक खरा मित्र आपल्या दुसऱ्या मित्राचं आयुष्य कशाप्रकारे बदलू शकतो ?मनातील विझत चाललेली शिक्षणाची,लढण्याची आग एक मित्र कशाप्रकारे पुन्हा नव्याने पेटवू शकतो ?संकटांशी लढण्याची हिम्मत कशाप्रकारे देऊ शकतो ?या बद्दल लिहलेली आतापर्यंतची ही एक छोटीशी आमच्या मैत्रीची जर्णी. यामध्ये वेगवेगळे नवीन प्रकरण आता पुढे समाविष्ट होतंच जातील.🌱 माझ्या आयुष्यातील हा पहिला वहिला बेस्ट मैत्री दिवस आहे.जो मी आनंदाने आज सेलिब्रेट करू शकतो.यापूर्वी हा दिवस सेलिब्रेट करण्या सारखं माझ्या आयुष्यात कोणीही असं विशेष मित्र नव्हतं.असं नाही की पूर्वी माझ्या आयुष्यात मित्र वगैरे नव्हते.होते असंख्य मित्र होते आणि आहेत पण मला जसा मित्र हवा होता तसा मित्र मात्र माझ्या आयुष्यात आलेला नव्हता."खरा मित्र" म्हणावा असा मित्र तरी कोणीही नव्हतं.एखाद्या साठी वाटेल ते करू वाटण्यासारखं कोणीही नव्हतं.सुरुवातीपासूनच चित्रपट बघून,मैत्रीचे गाणे ऐकून किंवा एखाद्या पुस्तकातील मैत्रीचे वर्णन वाचून असं नेहमी वाटायचं की,यार आपल्या आयुष्यात सुद्धा एक बेस्ट जीवाला जीव देणारा मित्र असायला हवा.त्याच्यासोबत आपण ...

अनिल अवचट हे माझ्या आवडीच्या लेखकाच्या यादीतील अग्रणी लेखक आहेत. त्यांनी लिहलेलं सर्वकाही मला आवर्जून वाचायचं आहे.त्यांच्या लेखणीत एक प्रकारची जणू जादू आहे जी वाचकांवर एक प्रकारची मोहिनी घालत असते.त्यांनी लिहलेलं प्रत्येक पुस्तक एक वेगळ्या विषयावरचं आणि धाटनीतील असतं. जे वाचतं असताना कोठेही कंटाळा येत नाही.अतिशय ग्राउंड लेव्हल वर जाऊन समोर जो चित्र दिसेल तो जशाच तसच "आंखों देखा हाल " लिहिणारा हा लेखक खरंच थोर होता.माणसं,मोर,रिपोर्टिंगचे दिवस,लाकूड कोरताना,वनात..जनात,वाघ्या मुरळी,वेध,शिकविले ज्यांनी,संभ्रम,,सुनंदाला आठवताना,स्वतःविषयी,सृष्टी-दृष्टी हमीद इत्यादी इत्यादी त्यांच प्रत्येक पुस्तक हे अफलातून असतं. ज्यातून काहीतरी भारी शिकायला मिळायची गॅरंटी फिक्स असते. सर्वप्रथम "शिकविले ज्यांनी" हा त्यांचा कथा/लेख संग्रह वाचून मी त्यांच्या लिखाणाच्या प्रेमात पडलो होतो.सुरुवातीला हेन्री डेव्हीड थोरो बद्दल विशेष माहिती मला त्यांच्या या पुस्तकातुन मला मिळाली होती.तेव्हापासून हा लेखक मला अधिकच जवळचा वाटू लागला आहे.या वर्षाच्या सुरुवातीलाच जेव्हा ते गेले तेव्हा मना...

रात्री पुन्हा एकदा "एक होता कार्व्हर "या अप्रतिम व जीवनाला एक नवीन दिशा देणाऱ्या या पुस्तकाचा प्रवास समाप्त झाला.पुन्हा नव्याने काही समजलं,उमजलं आणि खूप काही गवसलं.हे पुस्तक मागे मी लॉकडाऊन मध्ये वाचलेलं होतंच. पण काही दिवसांपूर्वी या पुस्तकाची 47 वी आवृत्ती आली. त्यामुळे मी नव्याने हे पुस्तक पुन्हा वाचायला घेतले.पण या वेळेस मी माझ्या संग्रही असलेली पूर्वी वाचलेली 42 वी आवृत्ती न वाचता चक्क एप्रिल 1981 साली आलेली पहिली आवृत्ती वाचून काढली. जॉर्ज कार्व्हर यांचा जीवन प्रवासच असा आहे की जो कितीही वेळा वाचला तरीही तो परत परत वाचावं असं वाटतं असतं.प्रत्येक वेळी यातून काहीतरी नवीन शिकायला मिळतं एवढं नक्की.आतापर्यंत तरी दोन वेळा हे पुस्तक मी वाचलं आणि भविष्यात पुन्हा मी वेळोवेळी हे पुस्तक वाचत राहणार आहे. तसे तर याबद्दल लिहायला किंवा बोलायला खुप काही आहे. जे सर्वांना ठाऊक आहेच.आजपर्यंत या पुस्तकाबद्दल खूप काही लिहलं गेलं आहे.असंख्य वाचकांच्या मनांवर या पुस्तकाने गारुड केलं आहे.अनेकांनी या पुस्तकाची पारायणे केलेली आहे.कोणत्याही पुस्तकाची 47 वी आवृत्ती येणे ही फार मोठी उपलब्धी आहे.4 द...

रविवारी या एका अफाट आणि भन्नाट कादंबरीचा म्हणा किंवा महागाथेचा म्हणा एक रोमांचक व अफलातून प्रवास संपला.आणि मी चक्क भूतकाळात खंडोबाच्या काळात जाऊन आल्याचा फील मला आला.कादंबरी वाचून 3 दिवस उलटले असले तरीही मी कादंबरीच्या त्या वातावरणात, त्या काळातच वावरतोय.असा भास मला होतोय.जणू कादंबरीतील सर्वकाही मी प्रत्यक्ष डोळ्याने बघून आणि अनुभवून आलोय असं मला वाटतंय.कोठेही बोअर न करता सलग शेवटपर्यंत खिळवून ठेवणाऱ्या या कादंबरीच्या कथानकात एक नशा आहे.या कादंबरीची एक मोहिनी म्हणा किंवा नशा काही काळ तरी उतरत नाही आणि उतरणार नाही हे मात्र खरंय.वेगवेगळ्या ऐतिहासिक व्यक्तिमत्वांच्या जीवन आणि कार्यावर आजपर्यंत असंख्य पुस्तके/ कादंबऱ्या लिहिल्या गेल्या आहेत.पण खंडोबा या कादंबरीमध्ये वापरलेली संकल्पना/कन्सेप्ट ही फार वेगळी वाटते.वर्तमानकाळाचा पडदा फाडून भूतकाळात जाणे आणि त्या काळातील त्या व्यक्तिमत्वाच्या सानिध्यात राहून त्याचं एकूण जीवनप्रवास आपल्या सारख्या सामान्य मानवाच्या नजरेतून अनुभवणे हे फारच भारी. वाचायला सुरुवात केल्या केल्या आपण यामध्ये एकंदरीत गुंतून जातो आणि पुढे सलग गुंततच जातो.मग आ...

काही दिवसांपूर्वी Emanuel Vincent Sander  दादाचं 5960 हे नवकोरं कथासंग्रह वाचून पूर्ण केलं.अनेक दिवसांपासून काहीतरी वेगळं आणि चाकोरी बाहेरचं वाचायचं होतं.आणि अशातच हे पुस्तक प्रकाशित झालं.लेखकांच्या काही वेगवेगळ्या कथा त्यांच्या ब्लॉगवर वाचल्या असल्याने या पुस्तकांत नक्कीचं काहीतरी वेगळं आणि भन्नाट असेल याची खात्री होती.पुस्तकाचं नाव आणि मुखपृष्ठ बघूनच पुस्तक वाचायचं ठरवलं.वाचकाला स्वतःचं भान हरवून लावून एक वेगळ्याच फँटसी च्या विश्वात नेणाऱ्या या कथा डोकं सुन्न करतात..वाचताना आपण या विश्वात राहत नसून फॅन्टसी/कल्पनेच्या एका दुसऱ्याच विश्वात/काळात जाऊन आल्याची फीलिंग येते.यातील प्रत्येक कथा वाचत असताना धक्क्यावर धक्का मिळत राहतो.आपण विचार सुद्धा करू शकत नाही असा एक आगळावेगळा ट्विस्ट यातील प्रत्येक कथेत जाणवतो.वाचून पूर्ण केल्यावर काहीतरी Different वाचलंय याचा आनंद मिळतो तर गणेश मतकरी आपल्या प्रस्तावनेत म्हणतात ते अगदी पटून जातो. ते म्हणतात :- या कथांचा उगम जरी भयात असला, तरी या कथाचक्राचा अंतिम हेतू भयनिर्मिती नाही.अनेक विक्षिप्त , चमत्कृतीपूर्ण कल्पनांना एकत्र जोडत विविध...