वाचन प्रसंग ❤️



प्रत्येक वाचकाने 'पुस्तकावरील पुस्तकं'
(Book On Books)वाचायलाच हवे या मताचा मी आहे.या पुस्तकातून इतर वाचकांचे पुस्तकप्रेम,वाचनवेड अनुभवायला नि पुस्तकप्रेमाचे महत्वपूर्ण धडे घेऊन यायला हवे असं मला नेहमीच वाटतं.माझे वाचन प्रेम वृद्धिंगत करण्यात या प्रकारच्या पुस्तकांनी महत्वाची भूमिका निभावली आहे;यासोबतच वाचनासंबंधित माझ्या मनात असलेल्या कितीतरी प्रश्नांची उत्तरे दिली आहेत.

'सतीश काळसेकर सरांचं 'वाचणाऱ्याची रोजनिशी'तर निरंजन घाटे सरांचं'वाचत सुटलो त्याची गोष्ट'या Genre मधली माझी खूप आवडती पुस्तके जी वाचून माझं वाचनप्रेम कितीतरी पटीने वाढलं आहे.तर या यादीत नुकतंच आलेलं नितीन वैद्य सर लिखित नवंकोर 'वाचन प्रसंग'हे ' पुस्तकं नव्याने समाविष्ट झालं आहे.

या पुस्तकाने मला वाचनाच्या अजून जास्त जवळ नेलं तर 'मी खुप काही वाचलेलं आहे' हा असलेला गोड गैरसमज दूर केलं.

या पुस्तकांत लेखकांनी वेळोवेळी वाचलेल्या पुस्तकावर लिहिलेली एकूण शंभर टिपणं/वाचननोंदी दिलेल्या आहेत जी फार वाचनीय,प्रेमात पाडणारी तर आहेच त्यासोबत बऱ्याच पुस्तकाबद्दल महत्वपूर्ण माहिती देऊन जाणारी आहे.

राम जगताप यांनी प्रस्तावनेत म्हटल्याप्रमाणे - यात केवळ पुस्तकांबद्दलच्या नोंदीच नाही,तर काही नोंदी लेखक नि त्यांच्या पुस्तकांबद्दलच्याही असून काही प्रकाशन संस्था,काही वर्तमानपत्रं वा नियतकालिकांमधल्या वाचलेल्या लेखनाबद्दलच्याही आहेत.एकाच पुस्तक नि लेखकबद्दल त्यांनी एकापेक्षा जास्त नोंदी लिहलेल्या आहेत.अनेकवेळा त्यांना एका पुस्तकाबद्दल लिहिताना इतर अनेक पुस्तकं आठवतात.

एकूण 216 पृष्ठसंख्या असलेलं हे पुस्तक वाचल्यानंतर आपल्याला किती काही वाचायचं बाकी आहे ही जाणीव होऊन जाते.आपण आजपर्यंत खूप वाचल्याचा गर्वहरण हे पुस्तक वाचल्यानंतर होतो.लेखकांच्या वाचन प्रेमाला सलाम करावंस वाटतं.

अंबरीश सर म्हणतात :-

 'आपण सगळे पुस्तक वाचतो. मित्रवर्य नीतिन वैद्य पुस्तकं जगतात. वैद्य पुस्तकं अंथरतात, पांघरतात; पुस्तकांना न्हाऊ-माखू घालतात, अंगडं-टोपडं चढवतात. ते पुस्तकांशी बोलतात, पुस्तकांचं ऐकतात-ऐकवतात. थोडक्यात माहिती देऊन वैद्यांचं भागत नाही; पुस्तकाच्या निरनिराळ्या असोसिएशन्सविषयी ते सहज लिहून जातात. चिमूटभर मागचं पुढचं सांगतात. ठिपके ठिपके जोडतात आणि वाचनातलं सृजन वेचतात.'

हे अगदी मनापासून पटून जातं,हे वाचत असताना पावलोपावली अंदाज येतो.खरंच ! हे असलं काही वाचलं तर वाचनाच्या जगात अजून आपला जन्म सुद्धा व्यवस्थित झालेला नाही याची प्रचिती येते.हे पुस्तक एका वाचकाच्या वाचनप्रेमाची सुंदर सैर करून आणायचं तर मनन,चिंतन करून वाचनाचं महत्व सांगण्याचं काम करतं..!

आवर्जून प्रत्येकांनी नक्कीच वाचावं नि संग्रही ठेवावं असं हे पुस्तकं आहे.🌾

©️Moin Humanist♥️
मी वाचलेली पुस्तके

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

थोडं मनातलं ♥️

इमेज
आयुष्यात आजपर्यंत फक्त एकाच वेळी  तुटून पडलो त्याबद्दल व्यक्त व्हावं वाटलं.🌿 2017 ला 12th पास झालो.पुण्याला गेलो,काही कारणाने परत येऊन घरीच राहून अभ्यास करायचं ठरवलं.काकाच्या बंद पडलेल्या खोलीत स्वतःचा विश्व बनवलं.हाच आपला पहिला वहिला 'स्टडी बंकर'होय.2018 ते 2019 Cse चा मनापासून सर्वकाही विसरून अभ्यास केलं.अवांतर वाचन सुरूच होतं. 2019 च्या ऑक्टोबर मध्ये अनपेक्षितपणे आरोग्याने साथ सोडली आणि येथूनच मी मागे पडत गेलो.येथून अभ्यास बंद झाला.परत परत हॉस्पिटलमध्ये जाऊन अस्वस्थ वाटतं होतं त्यामुळेच एकटेपणाची सुद्धा जाणीव व्हायला सुरुवात झाली.गल्लीत जवळचा म्हणावं तसं कोणीही मित्र नव्हतं.होती ती फक्त 'अर्पिता' तिला बोलूनच थोडं छान वाटायचं. आमचं एकमेकांवर खूप म्हणजे खूप प्रेम होतं.खूप काही वेगळी स्वप्ने बघितलेली होती आम्ही.  'Long Distance Relationship' असून सुद्धा आम्ही एकमेकांच्या जवळच होतो असं वाटायचं.एकंदरीत खूप भारी होतं आमचं नातं.पण परत परत आजारामुळे मी पूर्णपणे तुटलो होतो.माझं भविष्य अंधकारात दिसतं होतं.दिशा मिळतं नव्हती.समजून घेणारं आणि समजावून सांगणार ...
अधिक वाचा

सुपरमॅन ऑफ मालेगाव.....♥️🌼

इमेज
काही वर्षांपूर्वी युट्यूबवर 'सुपरमॅन ऑफ मालेगाव' ही डॉक्युमेंटरी पहिल्यांदा पाहिली होती नि आजपर्यंत किती वेळा पाहिली याचा हिशोबच नाही. आज पुन्हा एकदा पाहिली नि ठरवलं की या वर काहीतरी लिहावं, जेणेकरून ज्यांनी पाहिली नसेल त्यांना या डॉक्युमेंटरीबद्दल माहिती होईल...😊 'मालेगाव का सुपरमॅन' या खानदेशी चित्रपटाच्या निर्मिती प्रक्रियेवर, नि एकूणच खानदेशातील लोकांच्या चित्रपट बघण्याच्या व बनवण्याच्या असलेल्या अप्रतिम पॅशनवर आधारित ही डॉक्युमेंटरी आहे. कोणत्याही सुविधा नसताना, धार्मिक कट्टरता नि बेरोजगारीचा सामना करत, कुटुंबाची जबाबदारी पेलत, खानदेशवासी फक्त चित्रपट पाहत नाहीत, तर जुगाड करत चित्रपट कसे बनवतात हे पाहणं एक अद्भुत अनुभव आहे. त्यांची चित्रपट बनवण्याची जिद्द आणि पॅशन खूपच प्रेरणादायी आणि कौतुकास्पद आहे. खूपच कमी संसाधनांचा वापर करून, आपल्या स्थानिक बोली भाषेत सुंदर सामाजिक संदेश देणारा चित्रपट कसा बनवावा, हे यांच्याकडून शिकायला हवं. मालेगावमध्ये लोकांचा चित्रपट पाहण्याचा उत्साह जसा जोरात आहे, त्यापेक्षा चित्रपट बनवण्याचा उत्साह अनेक पटींनी अधिक आहे. हे...
अधिक वाचा

जोगवा 💔🌼

इमेज
जोगवा हा चित्रपट मी कितीतरी वेळा बघितलं नि प्रत्येक वेळी तो खूप खोलवर अंतर्मनाला भिडला.यानंतरच मी राजन गवस लिखित चौंडक,भंडारभोग ह्या कादंबऱ्या सुद्धा वाचल्या.आपल्या समाजात धर्माच्या, देवाच्या नावाखाली काय-काय घडतं, याचं वास्तवदर्शी नि फार भावनिक चित्रण या चित्रपटात आहे.  ‘जोगवा’ म्हणजे काय, हे या चित्रपटामुळेच नीट समजलं. पूर्वीपासून आपल्या ग्रामीण भागात असं प्रथा आहे की जर कुणी संकटात असेल, विशेषतः मुलगी किंवा मुलगा दीर्घ आजारी असेल, किंवा मुलं होत नसतील, तर घरातली एखादी मुलं किंवा मुलगी देवासाठी अर्पणकेली जाते त्यांना जोगता किंवा जोगतीण बनवलं जातं. ही व्यक्ती मग आयुष्यभर देवाच्या नावावर जगते,लग्न करता येत नाही, आपलं स्वप्न जगता येत नाही, समाजाच्या बाहेर राहावं लागतं. या चित्रपटात प्रमुख भूमिका निभावली आहे (उपेंद्र लिमये) यांनी तायप्पा ‘जोगता’ च्या भूमिकेत. त्यांचं पात्र लहानपणापासून जबरदस्तीने देवासाठी झोतात दिलं जातं. त्यांचं लैंगिक शोषण होतं, ते स्वतःची ओळख विसरतात, स्वतःला पुरूष समजावं की नाही, हेही त्यांना समजेनासं होतं. दुसरीकडे सुली (मुक्ता बर्वे) जोग...
अधिक वाचा