Moin Humanist

बाबासाहेब आंबेडकरांचा आदर्श घेऊन या वर्षी आयुष्यात प्रथमच दोन वर्षासाठी घराच्या बाहेर उच्चशिक्षणासाठी पहिला पाऊल टाकतोय.  काल रात्री कॉलेजचा Mail आला.22 जुलै पासून अकॅडेमिक लाईफ सुरू होईल. 21 जुलैला हैदराबादला जायचं आहे नि पुढे दोन वर्षे तेथे राहून खूप शिकायचं आहे.🥰 आतापर्यंत कधीही एक आठवड्यापेक्षा जास्त आईवडिल अन् घरापासून दूर राहिलेलो नाही.पहिली ते पदवीपर्यंतच शिक्षण गावातूनच पूर्ण केलं असल्याने बाहेर जायची गरजचं पडली नव्हती. अजून 2 महिने वेळ जरी असला तरीही मनात संमिश्र भावना दाटून आल्या नि येत आहे.नवीन प्रवासासाठी फार Excited आहे तर घरापासून प्रथमच दूर जातोय याचं दुःख सुद्धा होतोय.पण काहीतरी नवीन मिळवण्यासाठी काहीतरी सोडावं लागतोच. Kautilya school Of Public policy,Hyderabad येथे 'Masters in Public policy'या कोर्स साठी निवड होणे ही कोणासाठी मोठी गोष्ट नसली तरीही माझ्यासारख्या मुक्त विद्यापीठातुन बी.ए पदवी घेतलेल्या नि बारावी नंतर कॉलेजचं चेहरा न बघितलेल्या विद्यार्थ्यांसाठी फार मोठी बाब आहे. मुक्त विद्यापीठात जेव्हा ' बी.ए' ला प्रवेश घेतला होता तेव्हा पुढ...

आईची मामी काही महिन्यापासून आजारी होती.वृद्ध झाल्याने शरीराने साथ सोडायला सुरुवात केली होती.कितीतरी वेळा आजीची तब्येत गंभीर झाली होती.अनेक वेळा नातेवाईक येऊन भेटून सुद्धा गेले.कधी काय होईल ते अजिबात सांगता येतं नव्हतं.डॉक्टरांनी काही वेळा काही दिवसांची वेळ दिली होती. पण तिने काही जीव सोडला नव्हता. इकडे आईचे मामा हे काही दिवसापर्यंत एकदम ठीक होते.वृद्ध असून सुद्धा ते आपल्या पत्नीची व्यवस्थित काळजी घेतच होते.तिला कधी काय होईल हे सांगता येत नसल्याने ते तिच्याजवळ बसून राहायचे.काही वेळा जेव्हा भेटायला जायचो तेव्हा ते प्रेमाने भेटायचे, विचारपूस करायचे.आपल्या हाताने फळे कापून खायला द्यायचे. मागच्या काही दिवसांत त्यांची सुद्धा थोडी तब्येत बिघडली.हॉस्पिटल दाखवलं.डॉक्टरांनी गोळ्या वगैरे दिल्या पण काही विशेष फरक पडला नाही नि इथे दोघांची विशेष काळजी घ्यायला कोणी नसल्याने  त्यांच्या एका मुलाने मागच्या आठवड्यात त्यांना अकोल्याला नेलं.'आपल्या त्या अवस्थेत असलेल्या पत्नीला सोडून ते जायला काही तयार होतं नव्हते.पण त्यांची समजूत घालून त्यांना फक्त 2-4 दिवसांसाठी नेलं.अकोला येथे येऊन त्यां...