एक एकर ♥️


रात्री आवडते लेखक : 'व्यंकटेश माडगूळकर' यांचा हा अप्रतिम असा छोटेखानी लेखसंग्रह एकाच बैठकीत वाचून पूर्ण केलं.'अवघ्या 63 पृष्ठसंख्या असलेल्या या संग्रहात एकूण 7 वेगवेगळे सुंदर, मनमोहक आणि माहितीपूर्ण लेख दिलेले आहेत.जे फार वाचणीय असून वाचकाला आपल्या प्रेमात पाडायचं काम करतात.'विविध मासिक/अंकात पूर्वप्रसिद्धी मिळालेले हे सात वाचनीय लेख या छोटूश्या पुस्तकातून वाचकाच्या भेटीला येतात.'यातील प्रत्येक लेख फारच इंटरेस्टिंग असून जे वाचतचं राहावंसं असं वाटून जातं.

'हे पुस्तक संपूच नये असं वाटून जातं.🌱
__________________________________________


1)एक एकर ~ या लेखात स्वतःच्या 'एक एकर' शेतीविषयी व येथील विविध झाडांवर लिहलेलं आहे.येथे बांधलेल्या 'फार्महाऊस' आणि येथे त्यांना आलेल्या वेगवेगळ्या सुंदर अनुभवांवर हा लेख आहे.

2)वनविद्या ~ लेखकांनी स्वतः केलेली जंगल सफारी व त्यांचे अनुभव यामध्ये दिले आहेत.विविध प्राण्यांच्या शिकारीची पद्धत आणि प्राण्यांची कुटुंबपद्धतीबद्दल रोचक माहिती यातून मिळते.'वन्य प्राणीजीवनाचे निरीक्षण करण्यासाठी जाताना कोणती पथ्ये पाळावीत याबद्दल मार्गदर्शन सुद्धा यात केलेलं आहे.'वनविद्या'नावाप्रमाणेच या लेखातून अरण्यातील छोट्या मोठ्या पण महत्वपूर्ण टिपा आपल्याला यातून वाचायला मिळतात.

3)रानातली रेखाटनं ~ जंगल भ्रमंती करत असताना त्या स्थळावर प्रसंगी उभे राहून लेखकांनी काही चित्र रेखाटली आहेत.सुंदर रेखाटने बघायला आणि त्यामागील कथा यातून वाचायला मिळते.

4)अन्नासाठी दाही दिशा ~ जंगलातले प्राणी-पक्षी रोजचं अन्न मिळवण्यासाठी जो आटापिटा करतात त्याबद्दल या लेखातून वाचायला मिळते."वाघापासून- छोट्या पक्षीपर्यत यांना रोज पोटभरण्यासाठी कराव्या लागणाऱ्या कष्टाची माहिती यातून आपल्या समोर येते.

5) शंभर वर्षे वयाचं मासिक ~ 1888 साली प्रकाशित झालेल्या 'नॅशनल जिऑग्राफिक'या मासिकाबद्दल लेखकांनी यामध्ये माहिती दिली आहे.लेखकांच्या संग्रही असलेल्या ढीगभर अंकातून समोर असलेल्या अंकातून आलेल्या लेखांबद्दल त्यांना जे भावलं ते त्यांनी यातून आपल्याला सांगितलं आहे.या लेखातून खुळखुळ्या सापांबद्दल विविध माहिती आपल्या समोर येते.

6)गोष्ट - मैत्रीची आणि वैराची  ~या लेखांतून मुंगूस आणि सापाचे वैर कसे सुरु झाले ?याबद्दलची
गोष्ट सांगितली आहे. जी खूप मनोरंजक आहे.

7)अतिथी अभ्यागत ~या लेखात लेखकांनी त्यांच्या घरी येणाऱ्या विविध 'पाहुण्यांबद्दल'आपले अनुभव सांगितले आहेत.हे अतिथी म्हणजेच 'कोळी,चिमणी,गोगलगाय,बेडूक,झुरळ,वटवाघूळ,कीटक इत्यादी होय.🌱

हे ते सात लेख असून या प्रत्येक लेखातून आपल्याला काहीतरी नवीन आणि भन्नाट असं काही वाचायला मिळतं.'याबद्दल अधिक जास्त लिहणे उचित ठरणार नाही त्यामुळे वाचकांनी हे पुस्तकं वाचून आनंद घ्यावा.♥️

पुस्तकातील आवडलेलं काही....♥️

★वाघ नाहीसा झाला तर तो निर्माण करणं माणसाच्या हाती नाही. नाहीसा झालेला वन्य प्राणी जन्माला यायचा म्हणजे एक आकाश जाऊन दुसरं जन्माला यावं लागतं.

★माणसानं आपल्या आयुष्यात केलेल्या कोणत्याही बऱ्यावाईट कृत्यापेक्षा त्यानं लावलेले वृक्ष जास्त काळ टिकतात.

★संस्मरणीय असं वाईट कृत्य हातून घडावं, अशी सत्ता किंवा सामर्थ्य माझ्यापाशी कधीच नव्हतं. बरी म्हणावीत अशी भाविक कृत्ये मात्र हातून पार पडली आहेत. पण आज मला वाटतं, माझ्या गाजलेल्या पुस्तकांपेक्षा मी लावलेले आणि जोपासलेले आंबा आणि चिंच यासारखे महावृक्षच जास्त काळ टिकतील.

नक्की वाचा चुकवू नका....💛

©️Moin Humanist🌱

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

थोडं मनातलं ♥️

इमेज
आयुष्यात आजपर्यंत फक्त एकाच वेळी  तुटून पडलो त्याबद्दल व्यक्त व्हावं वाटलं.🌿 2017 ला 12th पास झालो.पुण्याला गेलो,काही कारणाने परत येऊन घरीच राहून अभ्यास करायचं ठरवलं.काकाच्या बंद पडलेल्या खोलीत स्वतःचा विश्व बनवलं.हाच आपला पहिला वहिला 'स्टडी बंकर'होय.2018 ते 2019 Cse चा मनापासून सर्वकाही विसरून अभ्यास केलं.अवांतर वाचन सुरूच होतं. 2019 च्या ऑक्टोबर मध्ये अनपेक्षितपणे आरोग्याने साथ सोडली आणि येथूनच मी मागे पडत गेलो.येथून अभ्यास बंद झाला.परत परत हॉस्पिटलमध्ये जाऊन अस्वस्थ वाटतं होतं त्यामुळेच एकटेपणाची सुद्धा जाणीव व्हायला सुरुवात झाली.गल्लीत जवळचा म्हणावं तसं कोणीही मित्र नव्हतं.होती ती फक्त 'अर्पिता' तिला बोलूनच थोडं छान वाटायचं. आमचं एकमेकांवर खूप म्हणजे खूप प्रेम होतं.खूप काही वेगळी स्वप्ने बघितलेली होती आम्ही.  'Long Distance Relationship' असून सुद्धा आम्ही एकमेकांच्या जवळच होतो असं वाटायचं.एकंदरीत खूप भारी होतं आमचं नातं.पण परत परत आजारामुळे मी पूर्णपणे तुटलो होतो.माझं भविष्य अंधकारात दिसतं होतं.दिशा मिळतं नव्हती.समजून घेणारं आणि समजावून सांगणार ...
अधिक वाचा

सुपरमॅन ऑफ मालेगाव.....♥️🌼

इमेज
काही वर्षांपूर्वी युट्यूबवर 'सुपरमॅन ऑफ मालेगाव' ही डॉक्युमेंटरी पहिल्यांदा पाहिली होती नि आजपर्यंत किती वेळा पाहिली याचा हिशोबच नाही. आज पुन्हा एकदा पाहिली नि ठरवलं की या वर काहीतरी लिहावं, जेणेकरून ज्यांनी पाहिली नसेल त्यांना या डॉक्युमेंटरीबद्दल माहिती होईल...😊 'मालेगाव का सुपरमॅन' या खानदेशी चित्रपटाच्या निर्मिती प्रक्रियेवर, नि एकूणच खानदेशातील लोकांच्या चित्रपट बघण्याच्या व बनवण्याच्या असलेल्या अप्रतिम पॅशनवर आधारित ही डॉक्युमेंटरी आहे. कोणत्याही सुविधा नसताना, धार्मिक कट्टरता नि बेरोजगारीचा सामना करत, कुटुंबाची जबाबदारी पेलत, खानदेशवासी फक्त चित्रपट पाहत नाहीत, तर जुगाड करत चित्रपट कसे बनवतात हे पाहणं एक अद्भुत अनुभव आहे. त्यांची चित्रपट बनवण्याची जिद्द आणि पॅशन खूपच प्रेरणादायी आणि कौतुकास्पद आहे. खूपच कमी संसाधनांचा वापर करून, आपल्या स्थानिक बोली भाषेत सुंदर सामाजिक संदेश देणारा चित्रपट कसा बनवावा, हे यांच्याकडून शिकायला हवं. मालेगावमध्ये लोकांचा चित्रपट पाहण्याचा उत्साह जसा जोरात आहे, त्यापेक्षा चित्रपट बनवण्याचा उत्साह अनेक पटींनी अधिक आहे. हे...
अधिक वाचा

जोगवा 💔🌼

इमेज
जोगवा हा चित्रपट मी कितीतरी वेळा बघितलं नि प्रत्येक वेळी तो खूप खोलवर अंतर्मनाला भिडला.यानंतरच मी राजन गवस लिखित चौंडक,भंडारभोग ह्या कादंबऱ्या सुद्धा वाचल्या.आपल्या समाजात धर्माच्या, देवाच्या नावाखाली काय-काय घडतं, याचं वास्तवदर्शी नि फार भावनिक चित्रण या चित्रपटात आहे.  ‘जोगवा’ म्हणजे काय, हे या चित्रपटामुळेच नीट समजलं. पूर्वीपासून आपल्या ग्रामीण भागात असं प्रथा आहे की जर कुणी संकटात असेल, विशेषतः मुलगी किंवा मुलगा दीर्घ आजारी असेल, किंवा मुलं होत नसतील, तर घरातली एखादी मुलं किंवा मुलगी देवासाठी अर्पणकेली जाते त्यांना जोगता किंवा जोगतीण बनवलं जातं. ही व्यक्ती मग आयुष्यभर देवाच्या नावावर जगते,लग्न करता येत नाही, आपलं स्वप्न जगता येत नाही, समाजाच्या बाहेर राहावं लागतं. या चित्रपटात प्रमुख भूमिका निभावली आहे (उपेंद्र लिमये) यांनी तायप्पा ‘जोगता’ च्या भूमिकेत. त्यांचं पात्र लहानपणापासून जबरदस्तीने देवासाठी झोतात दिलं जातं. त्यांचं लैंगिक शोषण होतं, ते स्वतःची ओळख विसरतात, स्वतःला पुरूष समजावं की नाही, हेही त्यांना समजेनासं होतं. दुसरीकडे सुली (मुक्ता बर्वे) जोग...
अधिक वाचा